Dear Jeff,
I’m writing this letter to you to express my concern. LinkedIn announced in the Help Centre that it will shutdown the Events application next Monday November 26th. I’m training recruiters, sales people and job seekers in the use of LinkedIn since 2007. The events application has been an integral part of my LinkedIn presentations, workshops and trainings since it started and your users LOVE it. Why?
Sprout-expert Bas Westland vertelt over zijn faillissement en doorstart en trekt daaruit lessen. Vandaag staat hij stil bij de terugbetaling van zijn schuld.
Failliet gaan is niet alleen een drama voor je bedrijf, maar heeft ook een enorme impact op jou persoonlijk als ondernemer. Ronnie Overgoor maakte er een docu over met Bas Westland.
Het zal geen geheim zijn dat in 2009 een hoop werving & selectieondernemers een zware tijd hebben gehad. Ik vormde daarop alles behalve een uitzondering, zoals sommigen misschien al eens gelezen hebben op Sprout. De marktvraag voor werving & selectiediensten klapte door de financiële crisis met 60-80% in elkaar. Daar kun je bijna niet op anticiperen. Of toch wel? Want was dit de eerste keer?
Eén van de dilemma’s waar ik nu tegenaan loop is de vraag wat te doen met klanten, die ik zelf altijd persoonlijk heb bediend, en die ik nu – als gevolg van de groei – over moet dragen aan andere consultants. De meeste klanten vinden dat namelijk helemaal niet leuk en maken zich zorgen wat dat betekent voor de kwaliteit van onze dienstverlening aan hen.
Sproutexpert Bas Westland vertelt iedere maand over zijn faillissement en doorstart en trekt daaruit lessen. Vandaag vertelt hij hoe zijn personeel op hem reageerde toen hij zijn faillissement aanvroeg.
Bekijk in het dossier faillissement de inleidende video en het eerste interview met Bas Westland.
Sprout-expert Bas Westland vertelt iedere maand over zijn faillissement en doorstart en trekt daaruit lessen. Vandaag vertelt hij over de impact van zijn faillissement op zijn thuissituatie.
Naar aanleiding van de verkiezing voor de de Meest Invloedrijke Recruiter 2011 merk ik dat er steeds meer discussie is – ook met mezelf in mijn eigen hoofd – over wat nou een ‘echte’ Recruiter is? Lees meer
Sprout-expert Bas Westland vertelt iedere maand over zijn faillissement en doorstart en trekt daaruit lessen. Vandaag vertelt hij hoe het faillissement van zijn werving & selectiebureau aan zijn klanten moest vertellen.
Laatst had ik een meeting met de co-ondernemers van e-people om te kijken waar we ons proces nog verder konden verbeteren. Dat doe je natuurlijk door te analyseren waar het niet zo soepel loopt en te kijken wat dan de gemeenschappelijke factor is. Wat bleek, de nieuwe functies zijn de boosdoeners. Niet meer doen dan? Nee, lijkt me niet. Maar wel je proces erop aanpassen. Hoe?
Sprout-expert Bas Westland vertelt iedere maand over zijn faillissement en doorstart en trekt daaruit lessen. Vandaag blikt hij terug op de oorzaken die er toe hebben geleid dat hij de stekker uit zijn werving & selectiebureau moest trekken.
Wat komt er allemaal op je af als je in een faillissement belandt? En hoe realiseer je een doorstart? Sprout-expert Bas Westland deelt vanaf april maandelijks zijn ervaringen. “Achteraf gezien heb ik mezelf veel onnodige slapeloze nachten bezorgd.”
Da’s natuurlijk even schrikken zo’n titel, maar dan heb ik in ieder geval de aandacht. Want wat is mijn punt? Eén van de trends die tijdens de Ronde Tafel discussie naar aanleiding van de verkiezing tot Meest Invloedrijke Recruiter van 2010 boven wat er kwam, is de onomkeerbare trend dat steeds meer recruiters uit het vak komen waarvoor ze werven (it takes a sales to catch a sales) en steeds minder uit de traditionele recruitmenthoek, te weten de Personeel & Arbeid of Personeelswetenschappen afgestudeerden (of variaties op dat thema). Maar help, dan geldt dat ook voor mij?!
Ben zelf namelijk – in die zin – een exponent van de ‘old school’ recruiter. Opvallend was dat de nummer drie van de verkiezing – Karin Luidens van Amerpoort – zelf ook uit de zorg komt en geen P&A of andere vergelijkbare opleiding heeft gehad. Geen wonder dat een van de stellingen uit de discussie dus was:
“Naast recruiters uit de commercie en marketing zal de recruiter uit het vak/de operatie de overhand gaan krijgen ten opzichte van de klassieke HR/P&A Recruiter.”
Ben benieuwd waar deze ontwikkeling volgens jullie toe leidt? Aangezien recruitment steeds meer niche recruitment wordt, zal het alleen maar helpen als je als recruiter zelf ook uit die niche komt en de taal en het jargon van het vak spreekt, waarin je werft. En niet te vergeten een netwerk in meebrengt.
Anderzijds is dan het opstellen van een goed functieprofiel, het afnemen van een gestructureerd interview en het kennen en kunnen bewerken van arbeidsmarktcommunicatiekanalen dan geen competentie die je alleen met een gerichte HBO-opleiding kunt aanleren? Of is de gemiddelde P&A-er te vies van het recruitmentwerk? Vaak wordt nog steeds gedacht dat er loopbaantechnisch een eerichtingstraat is van recruitment naar HR. Ik ben dan ook vaak meewarig aangekeken, omdat ik de omgekeerde route heb afgelegd.
En is werving daardoor niet sowieso een ondergeschoven kindje in de P&A-opleiding en is die daardoor wellicht niet meer relevant voor het vak van recruiter? Of is het vak al zo specialistisch dat het niet meer door één functionaris te doen is, als je alle elementen goed wilt beheersen (een van de andere conclusies van de Ronde Tafel discussie). Want welke mens kan adminstratieve organisatie (een zwaar onderschat aspect van het recruitment vak) combineren met het schrijven van catchy teksten voor een doelgroep waar je zelf geen deel van uitmaakt?
Of is het allemaal onzin, die recruiters uit de praktijk, omdat in de toekomst de nieuwe collega toch door zijn collega’s via social media wordt geworven, peer recruitment, waarbij de recruiter alleen maar traint hoe je als medewerker tools kunt gebruiken om nieuwe collega’s te werven?
Ben erg benieuwd naar jullie mening hierover!
Allereerst excuses voor mijn afgenomen blogfrequentie, maar het was erg druk de afgelopen weken. Gelukkig heb ik nu wat meer hulp, dus hopelijk gaat mijn frequentie nu weer wat omhoog.
Afgelopen keer hield ik een pleidooi om NIET voor de perfecte kandidaat te gaan, maar om iemand aan te nemen, die nog een uitdaging heeft in de baan. Dat werkt natuurlijk “leuk” bij minder ervaren kandidaten, maar oudere en meer ervaren werknemers – eigenlijk de “perfecte” kandidaat, zoals ik hem beschreef, krijgen vaak juist als argument te horen dat ze “overgekwalificeerd” zijn, omdat ze de job met twee vingers in de neus kunnen en zich dus wel snel zullen vervelen. Zit daar een kern van waarheid in?
Ik denk het wel. Vaak hoor ik van oudere sollicitanten die solliciteren op banen, waarvoor ze prima kwalificeren, een geïrriteerde reactie richting afwijzende werkgevers. “Ik bepaal zelf wel of ik dat werk nog interessant vind. Gaan ze een beetje voor me zitten denken.” Ik laat even in het midden of dit geen stiekeme leeftijdsdiscriminatie is, maar wil even een ander punt aankaarten.
Kijk, vaak is het zo dat iemand van boven de 45 geen brandende ambitie meer heeft om nog verder te stijgen op de hiërarchische ladder. De tijd dat ik Vice President Human Resources wilde worden bij een groot beursgenoteerd concern met vestigingen in 25 landen ligt ook al even achter me. In plaats daarvan heb ik veel meer lol in het delen van mijn kennis en ervaringen middels trainen, spreken en bloggen (en daar hebben jullie dan weer last van).
Mijn punt is dat je ook als oudere sollicitant met veel ervaring niet genoegen moet nemen met een job die hetzelfde is als je al jaren hebt gedaan. Eis dat je aanvullende taken wilt hebben in het trainen en begeleiden van minder ervaren collega’s. Of dat je je kennis wilt documenteren in procesbeschrijvingen of praktische handboeken. Laat zien dat je ambitie niet in de hiërarchie en de status zit, maar in de inhoud en het delen van je kennis en ervaring.
En heren en dames recruiters. Kijk en dan kun je een “perfecte” kandidaat krijgen en dan nemen jullie ze niet aan. Doe het nou wel eens een keer, maar eis van de kandidaat dat hij zelf met een voorstel komt om de job interessant te houden voor hem. En komt hij/zij dan nog met niets. Ja, dan is een afwijzing verdiend.
Vandaag werd door het UWV aandacht besteed in een landelijk persbericht dat men workshops voor 45+-ers organiseert waarin ze gebruik leren maken van LinkedIn om aan een baan te komen. Hoon valt ze ten deel, hier, maar bijvoorbeeld ook op de Telegraaf site, want er wordt overheidsgeld weggesmeten. Ook Marc Drees laat zich hier op Recruitment Matters niet onbetuigd, maar het gaat natuurlijk helemaal niet om het UWV. Lees meer
Afgelopen week werd ik – waarin ik verzuimde mijn wekelijkse column te schrijven, mijn excuses – getipt door Arno Bouwens om eens te kijken naar de interne kandidaat voor dé topfunctie. Reden is de manier waarop onze collega’s van Egon Zehnder recent in het nieuws (de Quote) zijn geweest met hun activiteiten voor USG en KPN.
Vandaag wordt er weer een social media recruitment hoogmis opgevoerd door onze hogepriesteres Roos van Vugt tijdens het Social Recruiting Event van Recruiters United. Uiteraard gaan we daar weer de “usual susoects” tegenkomen, maar is het niet nog een heel klein wereldje van discipelen. Lees meer
Tijdens het social recruiting event van Recruiters United afgelopen week was er een pittige discussie over wat te doen met het “eigenaarschap” en de “zichtbaarheid” van je connecties als je van baan wisselt. Los van wat wij vinden heeft recent een Engelse rechter een uitspraak gedaan dat een medewerker van een recruitment bureau zijn connecties moest afstaan na vertrek bij dat bureau.
Tsja, ik weet dat jullie natuurlijk allemaal beresuccesvolle recruiters zijn, maar een 100% hit rate heeft natuurlijk niemand. Laatst is het mij ook weer eens niet gelukt een vacature in te vullen. Tsja, wat doe je dan? Dat hangt er natuurlijk een beetje vanaf.
In het land van detachering is het heel gebruikelijk dat er soms wel tot 3 partijen zitten tussen een gedetacheerde medewerker of zzp’er en een uiteindelijke afnemer. Iedereen wil zijn “share of the pie”, waardoor de uiteindelijke zzp’er met 60 euro per uur (of zelfs nog minder) naar huis gaat en elke tussenhandelaar er zijn 10, 20 of 30% opzet en diezelfde persoon misschien wel voor een bedrag van 100 euro per uur of nog wel meer aan de klant wordt gefactureerd.
Zo, vers terug van 4 weken Zweden dacht ik, laat ik maar eens het testen aan de orde stellen. Heb er zelf de nodige ervaring mee als actor en slachtoffer (herinner me o.a. een full day session bij het GITP). Ben gecertificeerd voor de OPQ (persoonlijkheidsvragenlijst) van SHL en de PAPI van PA (vergelijkbaar) en gebruik(te) daarnaast ook andere testen (MQ/Motivatie, Values/Cultuurtest en capaciteitentesten) van SHL en de IT vaardigheidstesten van Brainbench. Zijn ze waardevol?
Op het eerste gezicht heeft iedereen een positief gevoel bij vakantie. In recruitmentland is dat lang niet altijd het geval echter. Want welke problemen kom je zoal tegen en hoe ga je daar integer en pragmatisch mee om? Leek me wel een mooi onderwerp om een tijdelijke onderbreking van deze rubriek i.v.m. 4 weken vakantie mee aan te kondigen. Lees meer
Afgelopen week sprak ik een collega bureaurecruiter, die een dillema aan mij voorlegde. Ik denk dat meerdere bureau recruiters met dit dilemma zitten, nu de markt meer en meer dicteert dat werving en selectieprocedures ook op niet-exclusieve basis (lees: andere bureaus werven ook en de klant ook) worden ingestoken. Waar gaat het om?
Komt je onderwerpregel van je LinkedIn bericht wel aan?
/in LinkedIn Tips/door Bas WestlandMet het invoeren van de nieuwe Messenger functionaliteit bij LinkedIn is er iets veranderd, waar ik zelf ook pas vrij recent achterkwam. De onderwerpregel die je invoert als je iemand (in de desktopversie van LinkedIn) een bericht stuurt vanaf zijn of haar profielpagina is NIET ZICHTBAAR voor de ontvanger. Say what? Ja, echt waar.