De product life cycle van een werknemer
We hebben er als werkgevers en HR managers allemaal mee te maken. De cyclus van het aannemen van personeel en diezelfde persoon weer zien vertrekken. Ik noem het gemakshalve maar even de ‘product life cycle’ van een werknemer. Voor de ene job duurt die hele cyclus wat langer dan voor de andere maar de frapante overeenkomst is toch wel dat in tijden van hoogconjunctuur die cycle opeens aardig kort kan zijn. En als de werknemer dan eenmaal besloten heeft een einde aan de betreffende carriére te maken gebeurd er vaak wat vreemds.
Als een werknemer weg wil gaan zijn er signalen die dat vaak al aangeven. Wat ik hier beschrijf gaat uiteraard niet voor iedere werknemer op maar ik denk dat het volgende scenario bekend voorkomt. De arbeidstijden worden opeens wel erg strikt nageleeft en men moet ineens vaak naar de tandarts en/of dokter. Of er worden ineens allerlei halve dagen opgenomen. De voorheen zo goed presterende werknemer (de reden waarom men ooit is aangenomen) verandert in een gemiddelde medewerker die niet harder meer loopt dan noodzakelijk. Uiteindelijk resulteert dit op een ochtend of middag in de vraag ‘heb je zo even tijd voor me?’ Ik weet dan meestal al genoeg en laat de persoon in kwestie even zweten alvorens het hoge woord eruit komt: ‘Ik heb een nieuwe baan’ Tja, daar waren we al bang voor. De vraag dan als eerste in mij opkomt is waarom de werknemer niet eerder heeft aangegeven waarom hij of zij het niet meer ziet zitten. 9 van de 10 keer gebeurd dat namelijk niet terwijl er soms vele mogelijkheden bestaan binnen het bestaande bedrijf om iets anders (leukers) te gaan doen. Nee, op de een of andere manier is de passie weg, het vlammetje gedoofd en is maar 1 uitweg: naar buiten. En eigenlijk is dat helemaal niet erg. De tijd van een job voor life is voorbij en na 2-5 jaar is het prima om weer eens vers bloed binnen de organisatie te halen. De productlifecylce is dan ten einde.
Maar waarom doen zowel wernemers als wij, de werkgevers, daar dan zo krampachtig over. Ik pleit voor openheid, als een werknemer buiten de deur wil kijken laat hem dan zijn gang gaan. Wie weet komt hij wel tot de conclussie dat het allemaal zo slecht nog niet is. Maar dan hoeft dat in ieder geval niet stiekum te gebeuren.
Zo worden we er allemaal beter en vooral ook relaxter van.