Sollicitatie-ervaringen waar geen enkele factor (zelfs geen aftersun) tegen bestand is

De tropische temperaturen vragen om harde maatregelen. Het harde werken van de laatste tijd vraagt om een dagje vrij. Zo gezegd zo gedaan, ik verkies een badhanddoek op het strand boven de bureaustoel op kantoor.

De zon schijnt en….
er is geen file op de snelweg richting de kust, de parkeerplaats is snel gevonden, exact genoeg kleingeld om de gemeente van een niet nader te noemen badplaats te sponsoren en het strand op loopafstand. Heerlijk. Even later ligt de handdoek op het bloedhete zand, wordt er druk met zonnebrand gesmeerd en is de Noordzee een welkome verkoeling op deze dag waar de temperatuur niet onder de 30°C  komt. Door de glazen van mijn zonnebril heen zie ik dat steeds meer mensen hetzelfde plan hebben opgevat, het strand vult zich gestaag met uiteenlopende mensen met dito badkleding.

IT-studenten op zoek naar een stageadres
Net te dichtbij settelen zo’n zes jongeren zich. Mijn uitzicht op de Noordzee wordt nu onderbroken door meerdere koelboxen met koud bier, een uitgestald aanbod van zo’n acht flessen zonnebrandolie in alle factoren en een kleurrijke parasol bomvol reclame. Het geruis van de zee maakt plaats voor een luidruchtige evaluatie van  sollicitaties. De zes jongeren blijken IT-studenten. En ik verneem (te) luid en duidelijk dat de IT-studenten ook tijdens de zomer druk zijn met het bemachtigen van een stageadres. De luidruchtigste student van de groep meldt verheugd dat hij een stageadres heeft bij hét bedrijf dat hele gave apps maakt. Ontzettend veel zin heeft hij om na de zomer daar stage te lopen. ‘Het was supersnel geregeld, ik ben er zelfs al geweest en het is daar echt heel gaaf, mijn werkplek staat klaar en die stoel zit erg lekker. Gratis lunchen en elke vrijdagmiddag borrelen’, zo hoor ik de student enthousiast vertellen. Een studente in een knalrode bikini (die qua kleur past bij haar verbrande huid) oppert dat zij daar ook meteen gaat solliciteren. ‘Is het ook niet iets voor jou?’ vraagt ze weer aan een andere jongen.‘Of heb je eindelijk al iets gehoord over je sollicitatie op die stage bij die overbekende bank?’. Het antwoord van de jongen op de groene handdoek is overduidelijk: ‘Nee, ik heb er al een paar keer achteraan gebeld, ze zeggen dat ze terugbellen maar doen het niet. Ook mijn e-mails blijven onbeantwoord en dat terwijl ik binnen enkele dagen een reactie zou ontvangen. Ze komen daar hun afspraken blijkbaar niet na, ik denk dat ik mijn bankrekening daar ook maar opzeg’. En zo hoor ik nog enkele sollicitatie-ervaringen waar geen enkele factor (zelfs geen aftersun) tegen bestand is. Het enige mooie aan dit hoorspel is het ruisen van de zee op de achtergrond.

Bad news travels fast
Een dagje vrij, het lukt me dus zelfs op het strand niet helemaal. Werk is overal, stof tot nadenken en inspiratie voor een blog eveneens. Niet of niet juist reageren op sollicitaties kost bedrijven naast sollicitanten ook (potentiële) klanten. And bad news travels fast. Of je nu een bank bent waar bankrekeningen worden opgezegd of een frisdrankfabriek die minder cola dan voorheen zal verkopen. Een telecombedrijf dat voortaan wordt gepasseerd of een reisorganisatie die minder reizen dan mogelijk afsluit. Maar ook als je een intermediair bent die niet correct omgaat met sollicitanten, zal je mond-tot-mondreclame veranderen in een lastercampagne. Je sollicitanten zijn je doelgroep, hun medestudenten, collega’s en vrienden zijn je doelgroep in meervoud.

Dus welke temperatuur het ook is: verhef je candidate experience tot een onvergetelijke vijfsterrenreis. Zelfs als die reis eindigt bij een afwijzing. Ik ken in elk geval al één IT-student die een reis bij je boekt.