Mijn voorspellingen voor 2013
Het voorspellingencircus is weer losgebarsten. Marc Drees doet dat op Recruitment Matters op onnavolgbare wijze per thema: Economie, Arbeidsmarkt, Social Media, Mobile Internet, Big Data & Analytics en Technologische Ontwikkelingen. Maar ja, die man heeft verder geen leven, dus die heeft de tijd. Ik beperk me tot de grote lijnen, gebruikmakend van zoiets ordinairs als mijn ondernemersinstinct. Komt ie.
1. De “deel-economie”
Ik denk dat consumenten en bedrijven massaal de “deel-economie” omarmen in 2013. Wat bedoel ik daarmee? Steeds meer bedrijven en consumenten zullen zich realiseren dat ze dure spullen om zich heen hebben, die grotendeels ongebruikt blijven. Onder druk van de recessie zullen mensen en organisaties daar geld van willen maken.
Organisaties als SnappCar (het uitlenen van je auto), Peerby (het uitlenen aan je buren) zijn daar consumentenvoorbeelden van, maar het bedrijf FLOOW2 van mede-Feniks Will Robben richt zicht op het uitlenen van kapitaalgoederen tussen bedrijven. En de hoteliers zijn massaal aan het mopperen op de Amsterdammers omdat die steeds meer hotelletje spelen via sites als Airbnb.
2. De asset-light consument
Consumenten worden steeds meer asset-light, ook volgens trendwatcher Mary Meeker. Mensen vinden bezit steeds minder belangrijker, waarom muziek downloaden of een CD kopen als je kunt streamen met Spotify, waarom een DVD huren of kopen als je met WappZapp in één keer alle beschikbare video content op internet kunt doorzoeken op je voorkeuren? Trend 1. en 2. gaan elkaar versterken!
3. Zuinig wordt hip
Onder invloed van de recessie merk ik dat steeds meer consumenten en bedrijven tips met elkaar delen over hoe je zuiniger kunt leven of opereren als bedrijf. Kijkend naar mijn eigen gedrag, zie ik dat ik er een sport van heb gemaakt om elke maand een vaste kostenpost – zakelijk of privé – goedkoper in te kopen of er simpelweg mee te stoppen.
De intermediair op de markt (voor reizen, verzekeringen, personeel, huizen, etc.) zal zich daar ook meer op gaan richten. Mijn tussenpersoon gaat in 2013 over naar het reduceren van mijn verzekeringspremies als businessmodel met een abonnement gebaseerd op de herzieningsfrequentie van mijn portefeuille. Ik denk dat arbeidsmarktintermediairs zoals mijn eigen e-people zich moeten gaan richten op het reduceren van de “cost per hire” voor de klant als businessmodel.
4. De vaste baan en medewerker wordt ultra schaars
Er doen onderzoeken de ronde dat er nog maar 8% van de nieuwe arbeidscontracten contracten voor onbepaalde tijd zijn. Tegelijkertijd wil bijna de helft van de arbeidsmarkt met een baan nu niet van baan wisselen, bang als men is voor dat nieuwe tijdelijke contract of proeftijd. Pas als de economie weer aantrekt (medio 2014?), zal er weer beweging komen. Dit gaat de bureaus die zich richten op het bemiddelen voor vaste banen dus dubbel pijn doen: geen of weinig opdrachten en geen of weinig kandidaten die willen bewegen.
5. Insourcing van recruitment door bedrijven
Ik zie dat corporate recruiters zich massaal laten trainen in technieken die waren voorbehouden aan bureau recruiters. Ze kunnen door de opkomst van sociale media die de arbeidsmarkt transparant hebben gemaakt dat steeds makkelijker doen. En tools als TheSocialCV en TalentBin maken dat alleen maar makkelijker ondanks de steeds meer diffuse omgeving van sociale netwerken. Wat gaat je toegevoegde waarde als bureau recruiter zijn? Verleiden!
6. Recruitment terug naar de lijn
Ook intern in de bedrijven zien we een trend waarbij de recruiter steeds minder selecteert en steeds meer werft en het proces inricht voor selectie, maar zelf niet meer selecteert. of hoogstens middels pre-selectie bij sollicitatie. De nieuwe strategie van ING en de artikelen die Rob van Elburg daarover schreef zijn daarvan expliciete voorbeelden. De manager selecteert weer zelf. Huurt recruitment in tegen een intern tarief. Een trend die ik voorspel voor alle stafafdelingen trouwens. Dus ook voor juristen en andere staffuncties als PR en communicatie. Echt intern ondernemerschap, gekoppeld aan een verdere flexibilisering van de contracten van staffunctionarissen.
7. Salarisreductie in ruil voor baanzekerheid
Ik denk dat in 2013 als de recessie sterk doorzet, steeds meer bedrijven hun toevlucht gaan nemen tot dit model. Veel organisaties zijn al uitgesaneerd. Er kan niet meer werk worden uitbesteed of afgebouwd. Er moet simpelweg dezelfde hoeveelheid werk worden gedaan tegen lagere kosten. Ik voorspel CAO’s met baangarantie in ruil voor salarisreductie.
2013 wordt een guur jaar, waarin de creatieve en flexibele geesten en organisaties het gaan winnen van de traditionelen en starren onder ons. Ook het jaar dat de beursgenoteerde bedrijven het veel zwaarder krijgen, omdat ze nu eenmaal permanent betere cijfers moeten laten zien. En daardoor korte termijn beslissingen gaan nemen die slecht zijn voor de continuïteit. Familiebedrijven en niet beursgenoteerde bedrijven kunnen een nul-lijn of krimp makkelijker accepteren, zolang er maar break-even of winst gedraaid wordt.
Ondanks deze wat sombere afsluiting, wens ik jullie een fijne Kerst een een gezond, gelukkig en liefdevol 2013, want dat is tenslotte waar het echt om gaat in het leven!
Ik kijk uit naar jullie reacties!